Turnster Sanne Wevers haalde op ongekende wijze een gouden medaille op het onderdeel balk. Meer dan welk turnonderdeel ook draait het bij de balk om koel blijven en het slim omgaan met risico’s. “Ik ging er nog wel vol in, maar ben nog meer op basis van netheid gaan turnen. Geen domme risico’s nemen.”

Sanne Wevers deed wat Epke Zonderland vier jaar geleden in Londen ook deed. Op het allerhoogste podium, de olympische finale in dit geval op balk, je beste oefening ooit laten zien. Met een score van 15,466 werd ze de eerste Nederlandse turnster ooit die een individuele medaille behaalde op de Spelen.

Ze was podiumkandidate nadat Wevers (24) vorig najaar bij de WK in Glasgow al zilver pakte achter Simone Biles. Het verschil was toen een vol punt. De Amerikaanse kwam maandag de Olympic Arena in om haar vierde goud van deze Spelen op te halen.

Ze was net voor Wevers aan de beurt, die niet wist wat ze zag toen Biles een flinke misser maakte op de 10 centimeter brede balk. De favoriete viel er niet af, maar haar 14,733 was niet de score van een winnares.

Vol erin, geen domme risico’s

Wevers, met de ervaring van een lang turnleven, wist wat haar te doen stond. Al dreigde het voorval wel even haar concentratie te verstoren. Maar Wevers is naast de balk net zo evenwichtig als erop. “Ik heb mijn strategie iets aangepast. Ik ging er nog wel vol in, maar ben nog meer op basis van netheid gaan turnen. Geen domme risico’s nemen.”

Vader en coach Vincent Wevers wist, toen Sanne eenmaal van de balk was, dat een medaille dichtbij was: "Maar je weet het nooit zeker, we wisten wel dat 15,4 een hoog cijfer was, haar beste ooit. Maar ik ga op dat moment nog niet rekenen. Je bent in een roes.''

Het wachten was op de Amerikaanse Lauren Hernandez, de enige serieuze bedreiging. Die turnde zich naar een score van 15,333, goed voor zilver. Biles, die zich met twee handen op de balk staande had weten te houden, kreeg het brons. Ze snapte er niets van.

Wevers-pirouette

Wevers, afkomstig uit Oldenzaal maar woonachtig in Heerenveen, gaat al een tijdje mee. In 2008 won ze voor het eerst een wereldbekerwedstrijd, in 2010 kreeg ze haar eigen element, de Wevers-pirouette.

Daarna volgde een periode met veel blessures. Pas in 2015 pakte ze haar eerste medaille op een groot toernooi: brons bij de EK op brug. In het najaar volgde de zilveren plak in Glasgow en realiseerde ze zich dat er ook op de Spelen iets te halen viel.

"Het was zenuwslopend'', vertelde ze in de catacomben, nadat de koninklijke familie haar was komen feliciteren en premier Rutte had gebeld. "Balk is in dat opzicht misschien wel het moeilijkste toestel.'' Wevers bleek weer eens een koele kikker.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl